در قلب سحابی روزتا

در قلب سحابی روزتا خوشه باز ستاره ایی قرار دارد که به  سحابی نور می بخشد. ستاره هایNGC2244 از گازهای اطراف و تنها چندین میلیون سال پیش تشکیل شده اند. تصویر بالا که در ژانویه و با استفاده از نوردهی های چندگانه و در رنگ های خیلی خاص سولفور(سایه قرمز)هیدروژن(سبز) و اکسیژن (آبی) گرفته شده است، منطقه مرکزی را با جزییاتی بی نظیر به تصویر کشیده است. باد داغِ ذرات به صورت خطوطی از ستاره های خوشه دیده می شوند و باعث ایجاد رشته هایی غباری وگازی می شوند که به آرامی از مرکز کهکشان در حال تخلیه هستند. مرکزسحابی روزتا در حدود 50 سال نوری طول دارد و در فاصله حدود 4500 سال نوری از ما قرار دارد و با دوربین دوچشمی و در سمت صورت فلکی تکشاخ دیده می شود.

ستارگان مرگ

مشاهدات جدید تلسکوپ آلما مشخص کرد که ستاره های پر جرم در اطراف پیش ستاره ها گاز و غبار را پخش می کنند, به طوری که این ستارگان ویران کننده از تشکیل سیاره ها جلوگیری می کنند. سحابی جبار، میزبان هزاران ستاره جوان و بخصوص پیش ستاره هایی است که آن ها را دیسک های پیش ستاره ای می نامند.

برخورد کهکشانی دو شاخک

این دو کهکشان در صورت فلکی کلاغ قرار دارند و در این عکس آخرین وضعیت آن را مشاهده می کنید. وقتی دو کهکشان با هم برخورد می کنند، ستاره هایی که تشکیل دهنده آنها هستند، معمولا با هم برخورد نمی کنند. علت آن این است اکثر فضای درون کهکشان ها خالی است، و ستاره ها تنها مقدار کمی از اسن فضا را اشغال کرده اند. برخورد دو کهکشان می تواند پروسه ایی آهسته و چند میلیون ساله باشد و در طی آن گردو غبار و گاز دو کهکشان با هم در برخوردند. در این برخورد، ستون های غباری از ابرهای مولکولی در طی برخورد کهکشانی متراکم شده، و باعث تولد سریع میلیون ها ستاره می گردد که برخی از آنها به صورت گرانشی به هم متصل شده و خوشه های ستاره ایی را خلق می کنند.

رنگین کمانی در زحل !

ستاره‌شناسان سازمان فضایی اروپا برای اولین بار موفق به ثبت یک تاثیر رنگین‌کمانی در سیاره‌ای دیگر شده‌اند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان، این «هاله» در زمین از بازتاب نور خورشید بر روی قطرات آب ناشی می‌شود.

اما در سیاره زحل این اثر توسط جوی ایجاد شده که تصور می‌شود دارای قطرات غنی از اسید سولفوریک است.