دو مقارنه زیبا مهمان آسمان شب

مقارنه‌ی اول در صبحگاه چهارشنبه 11 شهریور 1388 بین سیاره‌ی پرنور زهره  و خوشه‌ی زیبای کندوی عسل (M44) رخ خواهد داد و در ساعت 04:12 بامداد این دو جرم به فاصله‌ی 1.3 درجه‌ای از یکدیگر خواهند رسید. این در حالی است که قرص ظاهری سیاره 12 ثانیه قوسی و 83 درصد از سطح آن روشن است. در زمان مقارنه قدر ظاهری زهره 3.93- و قدر مجموع خوشه‌ی کندوی عسل 3.1 است. لذا برای رصد باشکوه این مقارنه با چشم غیر‌مسلح بایستی پیش از سپیده در آسمانی صاف و تاریک به نظاره بنشینید.

 

 

مقارنه‌ی بعدی در شامگاه چهارشنبه روی می‌دهد و یگانه قمر زمین در صورت فلکی جدی مقارنه‌ای زیبا را با سیاره‌ی مشتری ترتیب خواهد داد. در ابتدای شب پس از طلوع ماه سیاره‌ی مشتری را در جنوب آن به راحتی خواهید یافت. ماه طی این مدت به این سیاره نزدیک می‌شود. تا جایی که در ساعت 22:40 به نزدیکترین فاصله از آن به میزان 2.2 درجه خواهد رسید. و این در حالی است که در زمان مقارنه فاز ماه 97 درصد خواهد بود.

 

 

اما این پایان ماجرا نیست و اگر در این شب به رصد اقمار گالیله‌ای مشتری بپردازید زیبایی بیشتری از این مقارنه در ذهن شما باقی خواهد ماند.در زمان مقارنه  لکه‌ی قرمز معروف به نام چشم مشتری  که حاصل طوفانی بسیار عظیم است، بر سطح سیاره طلوع می‌کند و با استفاده از یک تلسکوپ متوسط آماتوری می‌توانید به رصد مشتری و زیبایی‌های حرکت اقمار آن بپردازید. در حدود ساعت 03:47 بامداد پنج‌شنبه قمر کالیستو در پشت ماه پنهان خواهد شد و همان‌طور که در ابتدای شب شاهد خواهید بود، دو قمر اروپا و گانی‌مد را در کنار یکدیگر خواهید یافت. و این دو قمر در حال نزدیک‌شدن به یکدیگر هستند تا جایی که در بامداد و پیش از طلوع خورشید 3 ثانیه قوسی با یکدیگر فاصله خواهند داشت و لذا تشخیص و تفکیک آن بسیار دشوار خواهد بود.

پایگاه خبری ماهنامه نجوم

دیسکاوری راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی شد

ناسا، آژانس فضایی آمریکا، شاتل دیسکاوری را با هفت فضانورد، برای انجام ماموریتی به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاد.

این فضا پیما در ساعت 3:59 دقیقه بامداد به وقت گرینویچ از مرکز فضایی کندی به فضا پرتاب شد.

شرایط بد جوی و مشکلی فنی در ساختار محرکه این شاتل، تا کنون دوبار پرتاب آن را به تعویق انداخته بود.

ماموریت دیسکاوری، شمار پروازهای انجام شده جهت تعمیر و نگهداری آژانس فضایی بین المللی را به 30 می رساند.

تجهیزات علمی و یخچالی جهت ذخیره نمونه های تحقیقاتی جمع آوری شده از جمله وسائلی هستند که شاتل آن ها را حمل می کند.

یک خوابگاه جدید، سیستم تهویه هوا و یک ترد میل (Treadmill) جهت کمک به حفظ سلامتی ساکنان ایستگاه نیز در محموله شاتل قرار دارند.

شاتل دیسکاوری هشت و نیم دقیقه پس از پرتاب در مدار زمین قرار گرفت و یکشنبه 30 اوت، شب هنگام به وقت گرینویچ به ایستگاه بین المللی فضایی می رسد.

ناسا قصد دارد پیش از بازنشسته کردن ناوگان سفینه های قابل استفاده مجدد خود در پایان سال 2010 یا اوایل سال 2011، شش پرواز دیگر نیز به این ایستگاه انجام دهد.

مدیران برنامه پرتاب قصد داشتند این برنامه را در ساعات اولیه روز جمعه 28 اوت عملی کنند اما تصمیم گرفتند جهت بررسی مشکل ایجاد شده در یک سوپاپ سوخت، این برنامه را حدود 23 ساعت به تعویق بیندازند.

مشکل در این سوپاپ که نقش قطع و وصل کننده سوخت به مجاری پیش راننده را ایفاء می کند، باعث شد دومین تلاش برای پرتاب شاتل (در روز چهارشنبه 26 اوت) بی نتیجه بماند.

مهندسان ناسا اکنون بر این باورند که اطلاعات غیرمنتظره ای که از سیستم پیش راننده شاتل در هنگام پرکردن مخزن عظیم سوخت آن دریافت می کردند، ناشی از خطا در عملکرد برخی از سنسورها بوده است.

اولین برنامه پرتاب که برای صبح روز سه شنبه 27 اوت برنامه ریزی شده بود، به دلیلی باران شدید و صاعقه لغو شد.

ماموریت دیسکاوری 13 روز طول خواهد کشید و در جریان آن چند راه پیمایی فضایی برای تعویض تجهیزات علمی خارج از ایستگاه، آماده سازی سکویی جهت نصب واحدی تازه (که برای سال آینده میلادی برنامه ریزی شده) و نصب یک مخزن جدید ذخیره آمونیاک و بازگرداندن مخزن کهنه انجام می شود.

از آمونیاک برای منتقل کردن حرارت اضافی تولید شده در ایستگاه به رادیاتورهای خارجی و خنک نگه داشتن محیط داخل ایستگاه فضایی استفاده می شود.

دیسکاوری همچنین خانم نیکول استات را برای ماموریتی سه ماهه به ایستگاه فضایی منتقل می کند و تیم کوپرا، دیگر فضانوردی که در شش هفته گذشته در این ایستگاه به فعالیت مشغول بوده را به زمین بازخواهد گرداند.

منبع:آسمان پارس

دیسکاوری شنبه راهی ایستگاه بین المللی می‌شود

درخواست متخصصان شاتل دیسکاوری به منظور بازبینی و آزمایش مجدد دریچه سوخت این فضاپیما 24 ساعت دیگر به تاخیرهای پیشین این شاتل از زمان اولیه آغاز ماموریت افزود.

 

سازمان فضایی ناسا (NASA) روز پنجشنبه پرتاب شاتل دیسکاوری را تا روز شنبه 3:59 به وقت گرینویچ به تاخیر انداخت تا متخصصان پروژه بتوانند دریچه ای که دچار مشکل شده بود را مورد بازبینی و آزمایش قرار دهند.

تصمیم تاخیر مجدد 24 ساعتی پرتاب این شاتل پس از آن اتخاذ شد که متخصصان آزمایشهای انجام شده بر روی دریچه سوخت مایع هیدروژنی را مورد بازبینی قرار داده و اعلام کردند برای انجام آزمایشهای بیشتر و اطمینان از ایمنی دریچه به 24 ساعت دیگر زمان نیاز خواهد بود.

 

 

در این شرایط پرتاب شاتل دیسکاوری به 11:59 عصر روز جمعه به وقت محلی فلوریدا و 3:59 صبح روز شنبه به وقت گرینویچ به تاخیر افتاده است. قبل از درخواست زمان برای آزمایش شاتل توسط مهندسین، برنامه پرتاب دیسکاوری برای 12:22 صبح روز جمعه تنظیم شده بود و فضانوردان خود را برای ماموریت 13 روزه به سوی ایستگاه بین المللی فضایی آماده کرده بودند. پیش از این به دلیل شرایط نامناسب جوی و سپس بروز اختلال در دریچه سوخت شاتل، پرواز دیسکاوری به تاخیر افتاده بود.

بر اساس گزارش ای اف پی، طی این ماموریت سه راهپیمایی فضایی هر کدام به مدت 6 ساعت و 30 دقیقه به منظور جایگزینی تانک آمونیاک مایع و دیگر تجهیزات انجام خواهد گرفت. در صورتی که شاتل دیسکاوری مهلتی برای آغاز ماموریت خود بیابد تنها 6 ماموریت دیگر قبل از بازنشستگی شاتلها در سپتامبر 2010 به سوی ایستگاه فضایی در پیش خواهد بود.

منبع:پایگاه خبری ماهنامه نجوم

21 پله صعود برای ایران

در جدیدترین رتبه بندی صورت گرفته توسط موسسه Seti@home کشور ایران با کسب 12 میلیون امتیاز و 21 پله صعود در جایگاه هفتاد اُم این جدول جای گرفته است. همانند رتبه بندی های پیشین، کشورهای آمریکا، آلمان، انگلیس و کانادا به ترتیب رتبه های اول تا چهارم جدول را به خود اختصاص داده اند. نکته قابل توجه اینکه کشورهای عربی منطقه با توجه به وضع بسیار خوبی که کاربران در دسترسی به اینترنت پرسرعت دارند، به هیچ وجه عملکرد خوبی در این زمینه نداشته است. کشورهایی نظیر عربستان سعودی و بحرین به ترتیب در جایگاه 80 و 95 جدول دیده می شوند. برای مشاهده جدول اینجا را کلیک کنید.

 

این نوع رتبه بندی براساس تعداد کاربران کشورهای مختلف که نرم افزار ستی را بر رایانه های خود نصب کرده اند، صورت می گیرد. این نرم افزار نوعیScreen Saver است که در مواقع بیکاری رایانه شروع به فعالیت می کند و شما غربال کردن امواج دریافتی را می بینید. هربار که بسته اطلاعات دریافتی کاملاً غربال شد، به اینترنت وصل می شوید و طی مدت کوتاهی بسته بررسی شده را به طور خودکار می فرستید و بسته جدید را می گیرید. در ایران 465 نفر عضو این طرح هستند که در مقایسه با شمار افراد دارای رایانه بسیار ناچیز است.

 

تجزیه و تحلیل داده های دریافتی از تلسکوپ آرسیبو، حتی با اَبررایانه های موجود در ساختمان مرکزی ستی چنان وقت گیر است که از حدود 15 سال پیش، ستی به فکر تقسیم کار خود با دوستداران کشف هوشمندان فرازمینی افتاد. در طی سالهای گذشته هزاران نفر از کشورهای مختلف به عضویت در این طرح درآمده اند.

 

               

 

بشقاب 305 متری آرسیبو یکی از آرایه هایی است که حجم اصلی اطلاعات طرح ستی(Seti) یا همان جست و جوی هوشمندان فرازمینی را فراهم می کند. این بشقاب عظیم درون دره ای در جنگل های استوایی پرتریکو قرار دارد و کاملاً ثابت است؛ اما گیرنده آن جا به جا می شود تا بشقاب بتواند وسعت بیشتری از آسمان را زیر نظر بگیرد. در طرح ستی گیرنده بشقاب به آرامی حرکت می کند و آسمان را جاروب می کند تا شاید میان هزاران موج دریافتی، ردی از موج ناشناخته بیابد. هم اکنون چند تلسکوپ رادیویی بزرگ نیز در استرالیا به کمک طرح ستی آمده اند. حتی بخشی از وقت آرایه بسیار بزرگ(VLA) در نیومکزیکو به ستی اختصاص می یابد. این آرایه با آرایش Y شکل، شامل 27 بشقاب 25 متری است که روی ریل حرکت می کنند و  می توانند در دورترین فاصله از هم، توان تفکیک بشقابی به شعاع 21 کیلومتر را داشته باشند.

 

نرم افزار Seti

آیا مایل هستید که نام شما هم جزء هزاران نفر عضو این طرح قرار گیرد؟ برای این کار در ابتدا نرم افزار Seti را از اینجا دانلود نمایید. پس از فعال کردن، آن را به عنوان Screen Saver رایانه خود انتخاب کنید. پس از اتصال به اینترنت و ثبت نام در سایت، نرم افزار به طور خودکار بسته مورد نظر را دریافت کرده و شروع به غربال کردن آن می کند.

انتظار نداشته باشید که نرم افزار ستی اگر سیگنال ناشناخته ای را در بسته شما پیدا کرد، زنگ خطر بکشد یا تصویری از یک موجود فرازمینی را بر نمایشگر شما نشان دهد! اگر حوصله داشته باشید که در حین کار نرم افزار به نمایشگرتان نگاه کنید، موج عجیب را می توانید شناسایی کنید. فرکانس این موج باید حدود 1400 مگاهرتز باشد و باند بسیار باریکی را داشته باشد. اگر فرکانس آن، باند وسعی از فرکانس های مختلف باشد، موجی با منشأ طبیعی است. سیگنال باید ضعیف باشد و طی حدود 12 ثانیه به اوج برسد و دوباره ناپدید شود. دلیل این امر حرکت گیرنده بشقاب آرسیبو است که آسمان را جاروب می کند و وقتی درست در امتداد موج کانونی شده قرار بگیرد، حداکثر شدت موج را نشان می دهد. البته رایانه شما فقط بسته اطلاعاتی را غربال و امواج طبیعی را حذف می کند. سپس در مرکز ستی بسته های غربال شده مورد بررسی قرار می گیرند و تداخل و نویزهای زمینی تمیز داده می شوند و سرانجام نامزدهای نهایی شناسایی می شوند.

 

متأسفانه بیشتر سیگنال های مناسب، نویزهای زمینی از آب درآمده اند؛ زیرا زمین مملو از آلودگی رادیویی است که کار اخترشناسان رادیویی را در برخی از فرکانس ها دشوار می کند. هنوز طرح ستی هیچ سیگنال قطعی ای را نیافته است، در حالی که از تلسکوپ های بزرگی در سراسر جهان بهره می برد. این موضوع، مخالفان طرح ستی را در جامعه علمی بیشتر کرده است. آیا به راستی این کار تلاشی بیهوده است؟ آیا جست و جوی فرازمینی ها از این راه همچون گشتن به دنبال سوزنی در انبار کاه است؟ آینده همه چیز را مشخص خواهد کرد.

منبع:آسمان پارس

کشف جالب یک آماتور

یک منجم آماتور استرالیایی موفق به کشف یک لکه سیاه جدید بر روی سیاره مشتری شد

 

دقایقی پیش وب سایت رسمی اتحادیه بین المللی نجوم خبر از کشف یک لکه سیاه جدید بر روی مشتری داد. این لکه سیاه که در نزدیکی قطب جنوب مشتری دیده می شود، شباهت زیادی به لکه های ناشی از برخورد یک خرده سیارک به سطح این سیاره دارد. جالب آنکه یک منجم آماتور استرالیایی به نام Anthony Wesley برای اولین بار گزارش رویت این لکه را بر سطح مشتری داده است.

 

لکه سیاه جدید در عرض 57 و طول جغرافیایی 193 درجه (سیستم 2) بر روی مشتری قابل مشاهده است. آقای Anthony Wesley نخستین بار در 28 تیرماه موفق به رویت این لکه در نزدیکی قطب جنوب مشتری شده است. تنها زمان مناسب برای مشاهده این لکه جدید در ایران ساعت 3 و 40 دقیقه بامداد روز دوشنبه، 26 مردادماه است. زمان های ارائه شده در زیر، لحظه مشاهده لکه را به وقت مرکزی ایران نشان می دهد. از حدود 40 دقیقه قبل و بعد از زمان های مشخص شده، لکه جدید قابل رویت است. برای مشاهده تصاویر بیشتر و گزارش آقای Anthony Wesley اینجا را کلیک کنید.

 

تاریخ	روز	ساعت
22 مردادماه	پنج شنبه	4 و 36 دقیقه بامداد
23 مردادماه	جمعه	2 و 31 دقیقه بعد از ظهر
24 مردادماه	شنبه	11 و 59 دقیقه قبل از ظهر
25 مردادماه	یکشنبه	7 و 49 دقیقه قبل از ظهر
26 مردادماه	دوشنبه	3 و 40 دقیقه بامداد
27 مردادماه	سه شنبه	1و 35 دقیقه بعد از ظهر
28 مردادماه	چهارشنبه	9 و 26 دقیقه قبل از ظهر
29 مردادماه	پنج شنبه	5 و 17 دقیقه بعد از ظهر
30 مردادماه	جمعه	11 و 3 دقیقه قبل از ظهر
31 مردادماه	شنبه	6 و 53 دقیقه بعد از ظهر

 

تصویر زیر را Anthony Wesley در 12 مردادماه برای اولین بار از لکه سیاه جدید تهیه کرده است.

 

منبع:آسمان پارس

 

دهمین سالگرد کسوفی تاریخی

هرگر نمی توانم آن روزهای به یادماندنی در ایران را فراموش کنم. گویی همه ی مردم ایران یکپارچه منتظر رویداد نجومی بی نظیری بودند که هر انسان فقط ممکن است یک بار آن را در عمر خویش تجربه کند. حال اگر این پدیده آخرین کسوف قرن بیستم و یکی از پربیننده ترین خورشید گرفتگی ها باشد مسلماً هیجان آن بیشتر خواهد شد. اما هر چه به زمان رویداد این پدیده نزدیکتر می شدیم بر هیجان و اضطراب همه به خصوص منجمان افزوده می شد. هیجان از دیدن یک کسوف زیبا و اضطراب از ابری شدن هوا و یا نرسیدن به رصدگاه مورد نظر! روزی نبود که رسانه های جمعی به این پدیده نپردازند. شاید بتوان زیباترین آن را پخش مستقیم کسوف از 5 پایگاه واقع در نوار سایه دانست. و جا دارد یاد و خاطره ی مجری توانمند پایگاه بروجرد، مرحوم سیامک علیقلی را زنده نگه داریم. اکنون 10 سال از آن رویداد بی نظیر می گذرد. در طی این سال ها جستجوگران سایه از ایران بارها خارج شده اند و دائماً بر خیل مشتاقان این پدیده ی افسون گر افزوده می شود. نجوم ایران به برکت توجه بسیار بالا به این پدیده پیشرفت های زیادی را شاهد بوده و امیدواریم این پیشرفت آن قدر چشمگیر باشد که از جایگاه بسیار مناسبی در جهان برخوردار شویم، به طوری که در بعدازظهر زیبای 30 اسفند 1412 هجری شمسی ساعتی پیش از تحویل سال نو، در گرد بنای تاریخی تخت جمشید، به جایگاه رفیع نجومی خویش در دنیا ببالیم. در گزارش تصویری زیر مروری بداریم ر جریانات رسانه ای در آن روزهای خاطره انگیز.

 

آخرین کسوف قرن بیستم به روایت تصویر روزنامه ها

  

 

هیاهوی ندیدن کسوف که تیتر اول بسیاری از روزنامه ها بود

  

  

مقاله هایی  برای راهنمایی و آشنایی مردم با پدیده کسوف

 

 

مسابقه عکاسی از کسوف

  

  

و برندگان این اوع مسابقات که به حق عکس های زیبایی تهیه کردند

 

و بلاخره آخرین کسوف قرن روی داد

 

خط شب برسقف روز کسوف چگونه آمد و رفت؟ 

 

 

رییس جمهور وقت، در حال رصدخورشید گرفتگی

منبع:پایگاه خبری ماهنامه نجوم

شباهت اعجاب انگیز تغییرات و مراحل تکامل قمر تیتان به فضای آغازین پیدایش حیاط در زمین

 

 

قمر تیتان بیش از یک میلیارد کیلومتر (759 میلیون مایل) با فاصله دارد اما بیشتر اختر شناسان به تحقیق و پژوهش در مورد تیتان (تغییر و تحولات سطحی آن) بیش از زمین علاقه نشان میدهند.

 

این مسئله, موضوع دو مذاکره مهم این هفته دراجلاس اتحادیه بین المللی نجوم در ریودوژانیرو- برزیل است

دو پژوهشگر ناسا , راسلی لوپز و رابرت نلسون  از آزمایشگاه پیرانش جت در پاسادنا – کالیفورنیا گزارش دادند که آب و هوا و تغییرات زمین شناسی در تیتان شباهت بسیار زیادی به زمین دارد وتیتان با توجه به اینکه از اقمار زحل میباشد به طور متوسط تنها 100 درجه سانتی گراد (212 درجه ارنهایت) سردتر از قطب جنوب است.             

     

این دو پژوهشر همچنین گزارش دادند تیتان هم اکنون میزبان فرایند های شیمیایی میباشد که مشابه فضای آغازین پیدایش حیات در زمین است و در واقع این تنها اثری میباشد که برای جستجوی حیات بر روی تیتان ما را امیدوار میکند.

باد, باران , آتشفشان ها , نوع ساختار آن ,دیگر مراحل پیشرفت و همه خصوصیات حجاری مشابه زمین این قمر (علی رغم ظاهر پیچیده و متنوع آن) پس از پژوهش و برسی نهایی آماده و در جلسه ارائه میشود.

دانشمندان فکر میکنند که ترکیبات خارج شده از"cryovolcanoes " (نام نوعی آتشفشان که از آن عناصر با نقطه جوش پایین ویا ترکیباتی مانند آب ، آمونیاک ، دی اکسید کربن ، نیتروژن ، متان و ... خارج میگردد.) در سطح تیتان بجای مواد معدنی داغ در واقع مایعی سرد از آب یخ و آمونیاک میباشد!

لوپز همچنان اذعان نمود این قمر باتوجه به شرایط زیست محیطی و دمایش بیش از هر مرجع دیگری در منظومه شمسی به زمین شباهت دارد.

 

 در ماموریت مشترک کاسینی – هویگنس( NASA/ESA/ASI ) جزییات سطحی بیشتری از تحولات و فرایندهای زمین شناسی این سیاره جوان و همچنین نمایی از دهانه های برخوردی , رشته کوه ها , شن های روان و حتی دریاچه ها برای ما آشکار شد.

دستگاه رادار مدارگرد کاسینی به دانشمندان اجازه داد تا با بکار گیری آن تقربا از یک سوم سطح تیتان تصویر برداری کند آنان با استفاده از امواج رادار تونستند در جو بسیا غلیظ این قمر نفوذ کنند و البته هنوز عوارض سطحی بکری برای پوشش دهی توسط رادار وجود دارد.     

تیتان یکی از اقمار بزرگ منظومه شمسی است که از سیاره عطارد بزرگتر و تقربا هم اندازه مریخ است که از گذشته اختر شناسان را مجذوب خود کرده است. تیتان تنها قمری است که جوی به این ضخامت دارد و  تنها جرم آسمانی بعد از زمین است که در آن ماده بصورت مایع یافت میشود این در حالی است که بر خلاف پراکندگی و کمبود در جنوب تعداد زیادی دریاچه های فعال در عرض های شمالی آن دیده شده است

که گمان میرود از هیدروکربن مایع و همچنین اتان و متان لبریز باشند.

همچنین بر روی این قمر اعجاب انگیز گاز متان همانند آب دارای چرخه تبخیر و بارش ( بصورت برف و باران) بوده و توانایی ظاهر شدن به صورت هر سه حالت ماده یعنی جامد , مایع و گاز را دارد.از طرفی باران متان سبب فرسایش و از بین رفتن کانال ها و فرم دریاچه ها روی سطح تیتان شده و همچنین به محو شدن آثار دهانه های برخوردی ناشی از اصابت سنگ ها ی آسمانی که نسبت به نقاط دیگری مانند ماه و  سیاره عطارد  دارای بیشترین ناهمواری-عمق بیشتر- هستند( و حاوی اطلاعات بیشتری اند) کمک میکند.

 

تصویر موزاییکی جدید کاسینی که یک دریاچه خشک شده در جنوب تیتان را نشان میدهد.

از امکانات دیگر کاسینی دستگاه طیف سنج نقشه برداری و بصری میباشد که با استفده از ثبت اثر تغییرات پرتو فرو سرخ موفق به کشف منطقه ی به نام  Hotet Regio شد که احتمال میرود زمانی در این منطقه آمونیاک منجمد وجود داشته که بعدها پراکنده گشته یا پوشش آن از بین رفته است.

با توجه به اینکه آمونیاک برای مدت طولانی در فضای آزاد باقی نمی ماند اما مدل به ما نشان میدهد آمونیاک توانایی باقی ماندن در فضای جو تیتان را دارد ! و همچنین برای ماآشکار میکند فرایند دیگری در کار است که آمونیاک را آزاد کرده و به سطح میرساند , از طرفی تصاویر رادارنیز عملکردی شبیه به ساختار آتشفشان های زمینی را در نزدیکی محلی مشکوک به نشت آمونیاک به ما نشان میدهد. به دنبال این مطالب , نلسون گفت : عکس های فرو سرخ جدیدی  هم از این منطقه در  IAU  ارائه شده اما هنوزنیازبه مدارک بیشتری برای اثبات " cryovolcanoes "                        

(نام نوعی آتشفشان که از آن عناصر با نقطه جوش پایین ویا ترکیباتی مانند آب ، آمونیاک ، دی اکسید کربن ، نیتروژن ، متان و ... خارج میگردد.) و نشت آمونیاک از این طریق به سطح سیاره است.

این مسئله که آمونیاک در ارتباط و وابستگی با متان ونیتروژن اصلی ترین عاملان جو تیتان هستند که به دقت فضای آغازین پیدایش حیاط بر روی زمین را تکرار میکنند ذهن دانشمندان را آزاد نمیگذارد.

اما سوال مهم و هیجان انگیز اینست که آیا امروزه مراحل پیشرفت و تغییرات شیمیایی جو تیتان از یک پیش زیست شیمیایی همانند زمین که حیات تحت آن شکل گرفت حمایت میکند؟

امروزه محققان قمر تیتان امیدوارانه با استفاده از کاوشگر کاسینی برای مدت به اندازه لازم طولانی به مشاهده و برسی آن به دنبال یک تغییر در فصل هایش هستند البته لوپز احتمال میدهد که هیدروکربن موجود در آنجا تبخیر گشته زیرا این نیم کره در حال سپری کردن تابستان بوده و تا زمانی که پس از چند سال تغییری در فصل ها ایجاد گردد و تابستان به عرض های شمالی باز گردد شاید همه دریاچه های آنجا تبخیر شوند و این منابع در جنوب به پایان برسند.   

منبع:آسمان پارس

بارش شهابی برساووشی

این روزها زمین در حال وارد شدن به توده گرد و غبار به جای مانده از دنباله دار سویفت-تاتل، یعنی منشاء بارش شهابی برساوشی است. اگرچه این بارش هنوز به اوج خود نرسیده است  و اوج آن در 11 و 12 آگوست (20 و 21 اَمرداد 1388) خواهد بود اما  آتش بازی برساوش از هم اکنون آغاز شده است.

به تصویر زیر نگاه کنید:

 

 

 این تصویر یک  آذرگوی بسیار درخشان است که دنباله غبار آلود آن به خوبی دیده میشود. این  آذرگوی یکی از هزاران  شهاب بارش برساوشی است و توسط یک دوربین دیجیتال، درست بعد از نیمه شب روز 26 جولای (4 اَمرداد) شکار شده است.
 اما  هنوز برای هیجان زده شدن زود است. ما هنوز در کناره های  توده غبار هستیم . بنابراین اگر شما امشب به آسمان خیره شوید  تنها چند شهاب در ساعت خواهید دید. اما این وضعیت با نزدیک شدن به 20 و 21 اَمرداد تغییر خواهد کرد. در این روزها زمین به متراکم ترین بخش این توده وارد می شود و آن وقت شما می توانید در هر ساعت دهها شهاب ببینید.
 بهتر است رصد این بارش بعد از غروب آفتاب آغاز شود و تا بامداد صبح روز بعد ادامه یابد.رصدگران باتجربه راهکار خوبی را پیشنهاد می کنند: یک زیر انداز یا پتو روی زمین پهن کنید روی آن دراز بکشید و به آسمان خیره شوید (البته مراقب باشید وسط خیابان محل مناسبی برای اجرای این روش نیست). پس باید  از نور شهر فرار کنید و تا جایی که می توانید  به مکان تاریکی بروید. شهاب ها ممکن است در هر نقطه ای از آسمان دیده شوند اما  دنباله همه آنها به صورت فلکی برساوش ختم می شود.
اما یک آلودگی نوری در شب 21 مرداد وجود دارد که راه گریزی از آن وجود ندارد و آن نور ماه است. ماه در این حالت در تربیع دوم قرار دارد و 55 درصد سطح آن روشن است  ودرست در همسایگی برساوش و در صورت فلکی حمل قرار دارد. البته ماه هم زیبایی خاص خود را دارد اما هرگز به آن خیره نشوید زیرا سبب میشود چشمان شما آمادگی خود برای دیدن شهاب های کم نور را از دست بدهند.
 

 

 

این تصویر آسمان  نیمه شب 11و 12 آگوست را نشان میدهد و خطوط قرمز شعاع بارش شهابها هستند اگرچه شهابها را در همه جای آسمان میتوان دید اما دنباله همه آنها به کانون بارش یعنی صورت فلکی برساوش می رسد.

اگرچه وجود ماه تربیع دوم در آسمان  رصد بارش شهابی برساوشی را تحت تاثیر قرار می دهد اما احتمال افزایش نرخ  شهاب ها نیز وجود دارد. به طور معمول اوج این بارش در (21مرداد) 12 آگوست و بین ساعات  17:30 تا 20:00 (به وقت جهانی) _21:00 تا 23:30 به وقت ایران_ اتفاق می افتد اما به گفته  Esko Lyytinen یکی از پژوهشگران این زمینه، امکان دارد امسال  زودتر وحدود ساعت 09:00 (به وقت جهانی)_12:30(به وقت ایران)_12 آگوست وارد توده 1610 شویم .که این امرسبب افزایش چند ده تایی تا صد تایی ZHR می شود. Mikhail Maslov یکی دیگر از این پژو هشگران اعتقاد دارد که این بارش از ساعت 08:00  (وقت جهانی) _11:30 (به وقت ایران)_ ولی با نرخ تنها 10 تا 15 شهاب در ساعت رخ خواهد داد. به این ترتیب طبق نظر هردو پژوهشگر به دلیل نزدیکی به مرکز توده، نرخ بارش از حد معمول بیشتر خواهد بود. این توده به جا مانده از قرن 19 حدوداً به میزان 0.003 واحد نجومی از درون مدار زمین عبور می کند که این عبور حدود 5:00 (به وقت جهانی)_8:30(به وقت ایران)_ روز 12 آگوست خواهد بود و افزایش 10 تا 100 تایی ZHR  را به همراه خواهد داشت.

 

نرخ بارش از ابتدای ورود زمین به توده

مزاحمت نور ماه در ساعات  اولیه پس از غروب آفتاب  21 اَمرداد  کمترین حد خود را دارد زیرا بین حدود ساعت 9 تا 11 شب ماه و صورت فلکی برساوش هر دو در سمت شمال آسمان ارتفاع پایینی دارند و این ارتفاع پایین  سبب کاهش  نور ماه در آسمان می شود و این یعنی فرصتی برای  تماشای نمایش زیبای زمین خراش ها.
زمین خراش ها شهابهایی هستند که به دلیل  نزدیکی به افق  مانند گذر یک قطعه سنگ از سطح آب یک دریاچه از میان جو زمین می گذرند. این نوع شهابها معمولا ردی بلند از خود به جای میگذارند و کندتر و رنگین تر از بقیه هستند. اگرچه ممکن است با یک ساعت رصد آسمان حداکثر دو یا سه زمین خراش ببینید اما حتی دیدن یکی از آنها نیز شب ارزشمند و خاطره انگیزی را برای شما رقم خواهد زد.
پس ازآسمان زیبای بالای سرتان لذت ببرید.

منبع : آسمان شب ایران

سیاهچاله‌های فضایی آواز می‌خوانند!

در اعماق تاریکی کهکشان و در فاصله 300 میلیون سال نوری از سطح زمین، سیاهچاله عظیمی وجود دارد که بیش از 5/2 میلیون سال است آواز یکنواختی را زمزمه می‌کند. همان‌طور که می‌دانید حرکت امواج صوتی نیازمند وجود سطح واسطی نظیر آب یا هواست.

حال این سوال مطرح می‌شود که حرکت این امواج در فضای خلا چگونه امکان‌پذ‌یر خواهد بود؟ در سطح زمین امواج صوتی با به ارتعاش درآوردن مولکول‌های هوا که اطراف آنها را فراگرفته‌اند از منبع تولید صوت در جهات مختلف حرکت می‌کنند. ارتعاش ایجاد شده در مولکول‌های هوا از یک مولکول به مولکول دیگر منتقل می‌شود تا این‌که در نهایت با گوش برخورد کرده و به صورت صدا شنیده می‌شود. از آنجایی که در اعماق فضا، آب، هوا یا هیچ ماده واسط دیگری وجود ندارد که بتواند انتقال امواج صوتی را امکان‌پذیر سازد، حرکت امواج صوتی در این منطقه اغلب بسختی انجام خواهد شد. سیاهچاله‌ها اجسام سماوی بسیار بزرگی هستند که معمولا در مرکز کهکشان‌های فعال یافت می‌‌شوند و گفته می‌شود که نیروی جاذبه سیاهچاله‌ها بقدری شدید است که تقریبا هیچ ماده‌ای نمی‌تواند از این جاذبه فرار کند و به ناچار در آن سیاهچاله گرفتار خواهد شد. اگرچه جاذبه سیاهچاله‌ها سبب جذب مخلوطی از ماده انرژی در محیط اطراف آن شده و حلقه‌های متشکل از ذرات گرد و غبار و گاز را در اطراف آن به وجود خواهد آورد، اما بخشی از این ماده از قطب‌‌های این ماده به صورت فواره‌ای در حال خارج شدن خواهد بود. این فواره‌ها در گازهای اطراف سیاهچاله نفوذ کرده و بسته‌هایی از ماده را به صورت ابر یکنواخت در آن ایجاد می‌کنند. امواج صوتی نوعی موج فشار هستند. سیاهچاله‌ها یا به عبارت دیگر مداری که به صورت فواره‌ای از قطب‌های آنها خارج می‌شوند امواج صوتی مهیبی را ایجاد می‌کنند که در گاز کهکشانی که اطراف آنها را فراگرفته است منتشر خواهد شد. هنگامی‌که مواد خارج شده از قطبین سیاهچاله‌ها با سرعتی برابر با سرعت نور به گاز گرمی که به داخل کهکشان‌های بزرگ بیضوی شکل و خوشه‌های کهکشانی برخورد می‌کند، این فواره‌ها همانند چوب‌های ضربه‌زننده بر سطح طبل و سطح این گازها همانند سطح طبل عمل خواهد کرد. اگرچه شنیده شدن این امواج به علت وجود سطح خلا که واسطه میان ما انسان‌ها و سطح این گازهای گرم است، امکان‌پذیر نخواهد بود، اما جالب است بدانید که امواج صوتی ایجاد شده به کمک اشعه‌ایکس قابل مشاهده خواهد بود. با توجه به آنچه گفته شد می‌توان دریافت که آهنگ جنبش سیارات و حتی سیاهچاله‌های عظیم می‌تواند نقش بسیار مهمی در شناخت ماهیت جهان هستی و عوامل تاثیرگذار بر شکل‌گیری آن داشته باشد. اگرچه هیچ موجود زنده‌ای روی زمین نمی‌تواند شنونده آهنگ جنبش سیارات و دیگر اجسام سماوی باشد، اما این گروه موسیقی بی‌وقفه در تلاش هستند تا بتوانند پیامی را به گوش ما انسان‌ها برسانند. این در حالی است که در سطح زمین نیز محققان بی‌وقفه در جستجوی یافتن راهی هستند تا بتوانند گوش شنوایی را برای شنیدن آهنگ جنبش و حرکت اجسام سماوی طراحی کنند که بتواند بسیاری از معماهایی که از گذشته‌های دور در ذهن انسان‌ها مطرح بوده است را پاسخگو باشد.

منبع:روزنامه جام جم

 

کپلر در جستجوی دنیایی ناشناخته

تلسکوپ فضایی کپلر یکی از تلسکوپ‌های فضایی بسیار دقیق ناسا است. این تلسکوپ در حقیقت یک ابزار نورسنجی است که از حساسیت بسیار بالایی در شناخت سیارات جدید برخوردار است.

کپلر سال‌ها به یک ستاره خیره می‌شود تا بتواند کوچک‌ترین تغییرات ایجاد شده در شدت روشنایی این ستاره را که می‌تواند نشان دهنده عبور یک سیاره از مقابل این ستاره باشد مورد بررسی قرار دهد. چنین تغییراتی بسیار زودگذر و آنی هستند. شاید بتوان گفت تغییر ایجاد شده در شدت نور یک ستاره شبیه به عبور یک پشه از مقابل نورچراغ‌های جلوی یک اتومبیل باشد که دیدن آن نیاز به دقت بسیار بالایی دارد. آنچه شرایط را اندکی پیچیده‌تر می‌کند این است که ممکن است یک سیاره کمتر از یک بار در سال از مقابل ستاره‌اش عبور کند و وقتی چنین اتفاقی می‌افتد نیز ممکن است تنها مدت زمان کوتاهی به طول انجامد. بنابراین کپلر به گونه‌ای تنظیم می‌شود که برای یک دوره زمانی سه سال و نیمه بتواند گروهی از ستارگان را تحت کنترل قرار دهد و کوچک‌ترین تغییرات ایجاد شده در سطح آنها را شناسایی کند. براین اساس احتمال این که بتوانیم یکی از این لحظات بسیار زود گذر و نادر را شناسایی کنیم به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت. اگر چه کپلر به دور زمین می‌چرخد اما میدان دید آن به گونه‌ای تنظیم می‌شود که بتواند برای مدت زمان مشخصی، قسمتی از فضای دور دست را تحت کنترل قرار دهد.

از آنجایی که معمولا ستاره‌های بی‌شماری وجود دارند که در جستجوی نشانه‌هایی از سیارات در حال چرخش به دور آنها هستیم معمولا این منطقه توسط سازمان فضایی ناسا مشخص می‌شود. نور ستارگان پس از برخورد به آینه اولیه این تلسکوپ بر روی دوربین‌های شارژ همزمان که در قسمت دیگری از تلسکوپ نصب شده‌اند متمرکز خواهد شد. دوربین شارژ همزمان از عملکرد مشابه دوربین شارژ همزمان دوربین‌های دیجیتالی برخوردار است. این دوربین نوعی دوربین حالت جامد است که دارای سلول‌های حساس به نور بوده و بسته بشدت نور دریافتی، ولتاژهای مختلفی را تولید می‌کند. این دوربین بسیار حساس قادر است تغییرات بسیار جزیی ایجاد شده در شدت نور ستارگان را که ناشی از عبور یک سیاره از مقابل آنها است شناسایی کند. کپلر در میدان دید خود به طور همزمان یکصدهزار ستاره را تحت نظر قرار می‌دهد و برای مدت زمان سه و سال و نیم بی‌وقفه به کار خود ادامه می‌دهد تا لحظه بسیار زود گذر عبور یک سیاره از مقابل یک ستاره را از دست ندهد. هر سیاره معمولا در فاصله زمانی مشخصی از مقابل یک ستاره عبور می‌کند و درست در همین موقع است که تلسکوپ فضایی کپلر می‌تواند آن را شناسایی کند. کپلر از دقت بسیار بالایی در تشخیص سیاره‌هایی به اندازه زمین در منطقه قابل سکونت اطراف یک ستاره برخوردار است و پیش‌بینی می‌شود با استفاده از آن بتوان سیاراتی را که در آنها احتمال وجود حیات بیشتر است را شناسایی کند.

منبع:ضمیمه سیب روزنامه جام جم