در مناطق جدیدی از ماه که انتظار نداشتیم آب پیدا شد

از نظر علمی وجود آب بصورت مایع در دمای 167- امکان ندارد. در نتیجه باید در مکانهایی سرد نظیر قطب‌های ماه آب به شکل یخ تجمع کرده باشد. اما ...

از نظر علمی وجود آب بصورت مایعی پایدار در دمای 167- امکان ندارد. در نتیجه باید در مکانهایی سرد نظیر قطب‌های ماه یا گودال‌هایی که نور خورشید را دریافت نمی‌کنند آب به شکل یخ تجمع کرده باشد. اما فضا‌پیمای LCROSS  ناسا در مهر ماه امسال پس از برخورد با چنین گودالی در سطح ماه، بنام کابئوس (Cabeus)، آب پیدا کرد.

 

 

اما رصد های اخیر مدار‌گرد اکتشافی ماه (LRO)، نشان می­دهد که بسیاری از مناطقی که در نزدیکی قطب جنوب همیشه در سایه هستند خشک و مناطقی که نور دریافت می‌کنند مرطوب می‌باشند.

 

این رصدها به دنبال آزمایش­های "آشکارساز نوترونی ماه" (LEND)، که با سنجش میزان نوترون‌هایی که از ماه ساتع می‌شود امکان وجود آب را بررسی می‌کند، انجام شد. آب و مواد دیگری که در ساختار آنها هیدروژن وجود دارد باعث کاهش تعداد نوترونهای پایدار می‌شوند.

LEND به بررسی 37 گودال در مناطق همیشه تاریک که نزدیک به قطب جنوب هستند پرداخت و تنها در 3 گودال به نام‌های کابئوس، فاستینی وشوماخر، مقادیر قابل توجهی هیدروژن یافت شد. چند منطقه آشکار دیگر نیز وجود هیدروژن را نشان می‌دهند.

پایگاه خبری ماهنامه نجوم

تصویر جدید هابل از سحابی آیریس

جدیدترین تصویر هابل از سحابی به نام NGC 7023 یا آیریس غبارهایی را نشان می‌دهد که برای اخترشناسان بسیار مهم و کارآمد است.

تصویر هابل نشاندهنده امواج خروشانی از ابرهای غبارهای کیهانی است، این غبارها از ذرات کوچکی از مواد جامد تشکیل شده اند که 10 تا 100 بار از ذره غباری که می توان بر روی سطوح لوازم خانه مشاهده کرد، کوچکتر هستند. دانشمندان به ویژه به بخشی از این سحابی علاقه نشان می دهند که قرمز تر از حد عادی به نظر می رسد.

اخترشناسان احتمال می دهند این ابرهای بزرگ که به عنوان یک سحابی انعکاسی شناخته می شوند نور ستاره عظیمی که 10 بار بزرگتر از خورشید بوده و در نزدیکی سحابی قرار دارد را بازتاب می دهد. سحابی های انعکاسی معمولا آبی به نظر می آیند زیرا ذرات غبار در آنها در پراکنده کردن نور آبی تاثیرگذاری بیشتری دارند و به همین دلیل دانشمندان احتمال می دهند برخی مواد هیدروکربنی باعث تغییر رنگ این ابرهای غباری شده اند.

 

 

فورانگرهای گاما بین نسبیت و کوانتوم داوری می‌کنند

کشف دورترین فورانگرهای گاما در فاصله بی‌سابقه بیش از 13 میلیارد سال نوری از زمین سبب شد اخترشناسان از این انفجارهای عظیم کیهانی برای آزمایش پیش‌بینی‌های نظریات نسبیت و کوانتوم درمورد پیوستگی فضازمان استفاده کنند.

 دو گروه از اخترشناسان توانستند یک انفجار بزرگ را در دورترین مرزهای شناخته شده جهان کشف کنند. این فورانگرهای گاما هنگامی رخ می‌دهند که بعضی انواع خاص از ستارگان بزرگ به شدت منفجر می‌شوند. آخرین انفجار ثبت‌شده از این دست تقریبا 13.1 میلیارد سال پیش از این، حدود 630 میلیون سال بعد از انفجار بزرگ رخ داد و تازه‌ترین انفجار از این دست بوده که تا کنون رویت شده است. رکورد قبلی متعلق به ستاره‌ای بوده که 825 میلیون سال بعد از انفجار بزرگ، منفجر شد.

به گزارش نیچر، تلسکوپ فضایی سویفت ناسا این انفجار را که GRB 090423 نام گذاری شده؛ در روز 23 آوریل / 2 اردیبهشت سال جاری مشاهده کرد. نیال تنویر از دانشگاه لیسستر در انگلستان که هدایت یکی از تلاش‌ها را برای مشخص کردن انفجار بر عهده داشت می‌گوید: «انفجارهای اشعه گاما نسبتا نادرند و تشخیص آنها کار سختی است».

این تلسکوپ به طور خودکار، اخبار را به زمین می‌فرستد؛ یا آن گونه که تنویر می‌گوید: «این ماهواره یک پیام متنی برای ما می‌فرستد». هنگامی که اخترشناسان پیامی را از سویفت دریافت می‌کنند، باید به سرعت تصمیم بگیرند که این انفجار را با تلسکوپ‌های زمینی هم تعقیب بکنند یا نه.

گروه تنویر از تلسکوپ‌های‌ فروسرخ انگلستان (UKIRT) و 8 متری جمینی شمالی، هردو مستقر در هاوایی، استفاده کرد تا بتواند پس‌تاب‌های انفجار را در نور مریی و فروسرخ، در حدود 20 دقیقه بعد از این‌که اولین بار توسط سویفت مشاهده شد، رصد کند. انگلستان به‌دلیل طبیعت بادخیز خود نمی‌تواند میزبان رصدخانه‌های بزرگ باشد، چراکه وزش بادهای شدید می‌تواند تلسکوپ درحال فعالیت را از کار بیاندازد. تنویر می‌گوید: «وضع هوا در آن شب خیلی بد بود؛ پس تا فرا رسیدن شب در شیلی صبر کردیم و از راه دور، آرایه تلسکوپ خیلی بلند صحرای آتاکاما را هدایت کردیم تا پس‌تاب‌های انفجار را ببینیم».

همزمان، گروهی که توسط روبن سالواترا در انستیتوی ملی اخترفیزیک در مراته ایتالیا هدایت می‌شود، از تلسکوپ ملی گالیله در لاپالما در جزایر قناری استفاده کرد تا بتواند انفجار را رصد کند.

انفجار هیجان

هر دو گروه توانستند طیف نور دریافتی از این فورانگر گاما را اندازه گیری کنندبه نشانه‌ای مشابه برخوردند: نور پایین‌تر از یک طول‌موج مشخص در حال ناپدید شدن بود. سالواتوره می‌گوید: «ما دیدیم که نور فقط تا یک میکرومتر قابل رویت بود؛ و کمتر از آن هیچ نوری وجود نداشت». این قطع شدن ناشی از جذب نور توسط هیدروژن در فاصله بین جسم و زمین است که می‌توان از آن چنین نتیجه گرفت که نور حاصل از انفجار، راه خیلی زیادی را پیموده است.

گروه توانست از این مشاهدات برای اندازه گیری انتقال به سرخ این فورانگر استفاده کند. در این روش که انتقال دوپلری خوانده می‌شود، پرتوهای دریافتی جسمی که با سرعت دور می‌شود، طول‌موجی بلندتر از نور گسیل‌شده در منبع پیدا خواهند کرد و برعکس، پرتوهای دریافتی از منبع نورانی که به زمین نزدیک‌تر می‌شود، طول‌موجی کوتاه‌تر خواهد داشت. نور در زمانی که تا رسیدن به زمین طی می‌کند، کشیده‌تر می‌شود، به‌این دلیل که جهان هم در حال گسترش است. این کشیدگی سبب می‌شود که نور در انتهای سرخ طیف الکترومغناطیس ظاهر شود.

از سوی دیگر، ادوین هابل هفتاد سال پیش نشان داد که رابطه مستقیمی بین سرعت دورشدن اجرام کیهانی و فاصله‌شان از زمین وجود دارد: ‌هر چه این انتقال به سرخ بیشتر باشد، فاصله بین زمین و منبع نور بیشتر است.

نور ساطع شده از GRB 090423 دارای انتقال به سرخ 8.2 بود! بدین‌معنی که این نور از زمانی آمده که دنیا نه مرتبه از ابعاد فعلی‌اش کوچک‌تر بود. قبل از این کشف، دورترین فورانگر گامای رویت شده در انتقال سرخ 6.7 واقع شده بود.

به گفته سالواترا، این فورانگر گاما نه تنها یک رکوردشکن است، بلکه کار انجام شده بر روی آن نیز نشان می‌دهد که اخترشناسان می‌توانند به طرز موثری از روی زمین، روزهای اولیه جهان را کاوش کنند. او می‌گوید: «ما از مدل‌های خود می‌دانیم که این نوع چیزها باید وجود داشته باشنند. عضویت در گروهی که توانست چنین موضوعی را کشف کند، خیلی هیجان‌انگیز است».

این کشف دیگر افراد جامعه اخترشناسان را نیز هیجان زده کرده است. ادیسون لیانگ، اخترفیزیک‌دان در دانشگاه رایس در هیوستون تگزاس می‌گوید: «این‌ها کشفیات چشم‌گیری هستند و پنجره جدید و بی‌سابقه‌ای را به روزهای ابتدای خلقت جهان می‌گشایند».

تنویر می‌افزاید: «ما اکنون در حال شروع تخمین زمانی هستیم که فکر می‌کنیم اولین کهکشان‌ها در آن شکل گرفته‌اند».

ولی پرتوهای گامای حاصل از این انفجار تنها به درد ثبت رکوردها و فرو نشاندن حس کنجکاوی اخترشناسان نمی‌خورند. شاید این پرتوها بتوانند به یافتن پاسخی برای یکی از بنیادی‌ترین سوالات فیزیک که در نگاه اول غیر قابل حل می‌آید نیز کمک کنند: کوانتوم یا نسبیت؟

ادامه مطلب

لنارت نیلسون جایزه بابک امین تفرشی را اعطا کرد

هفته گذشته و طی مراسمی باشکوه، جایزه برترین عکاسی علمی جهان در سال 2009 به بابک امین تفرشی و کارولین پورکو اهدا شد.

نمای بیرون برواردهالن (Berwaldhallen) سالن محل اعطای جایزه لنارت نیلسون در شهر استکهلم- سوئد

 

 

خانم کارولین پورکو و بابک امین تفرشی، برندگان جایزه لنارت نیلسون 2009

 

بابک امین تفرشی در حال دریافت جایزه و لوح تقدیر از لنارت نیلسون

 

 

telescope.ir

اعلام رسمی برگزیدگان رقابت بین‌المللی دانشمند یک روزه کاسینی در ایران

رقابت دانشمند یک روزه کاسینی ساعت 24 جمعه 8 آبان 1388 خاتمه یافت و پس از آن داوری مقالات رسیده آغاز شد. ذوالفقار دانشی نسب، دبیرسرویس دانش و فن‌آوری روزنامه خبر، مدرس با سابقه نجوم و منجم آماتور خبره، به همراه دکتر محمدرضا(پژمان) نوروزی، سرپرست علمی رصدخانه زعفرانیه، مدرس باسابقه نجوم و منجم آماتور خبره و همچنین محمد نیلفروشان، کارشناس ارشد اخترفیزیک و منجم آماتور خبره‌ و رصدگر تیزبین اعماق آسمان، داوران رقابت بین‌المللی دانشمند یک روزه کاسینی در ایران بودند.

داوری رقابت کاسینی بر روی بیش از 70 مقاله پذیرفته شده از مجموع 100 مقاله رسیده به دقت انجام شد و هر سه داور به تمامی مقالات پذیرفته شده نمره دادند. لازم به ذکر است که داوری و نمره‌دهی مقالات با توجه به رده سنی شرکت‌کنندگان انجام شده است. اما در نهایت برای اعلام اسامی برگزیدگان نهایی، نمرات هر دو رده سنی با هم قیاس شده است.

با توجه به جمع نمرات داده شده، نتیجه رقابت کاسینی در رده ملی به همراه نمرات (از سی نمره) به شرح زیر اعلام می‌گردد:

سوژه تتیس و حلقه‌های زحل:

مقام اول: کسری مختارپور (24.5)
مقام دوم: امیررضا کامکار (24)
مقام سوم: زهرا ساعدی (22) و پروین هویدا (22)

سوژه تیتان:
مقام اول: مرضیه حجتی فهیم (23)
مقام دوم: سبا عظیما، شیوا ملکی و مهسا یزدانی (22.5)
مقام سوم: فائزه چقاجردی (22)، نیلوفر شاه‌محمد همدانی و شیرین عمویی (22)، مریم لاله و سمن قدیمی (22)

سوژه زحل و حلقه‌هایش:
مقام اول: محمد یار دهنوی (22.5)
برای سوژه زحل و حلقه‌هایش، مقاله‌ای بجز مقاله مقام اولی، نمره بالاتر از 20 کسب نکرد و به همین سبب هیچ مقاله‌ای شرط کسب مقام دومی و سومی را پیدا نکرد.

اما در رده بین الملی دو مقاله از دانش‌آموزان ایرانی با کسب بیشترین حد نمره انتخاب شد:

کسری مختارپور (24.5) در رده سنی دبیرستان و امیررضا کامکار (24) در رده سنی راهنمایی

این دو مقاله پس از ترجمه به عنوان دو مقاله برگزیده ایران برای مرکز پیشران موشک ناسا ارسال می‌شود.

با حمایت نشریه دانشگر و ماهنامه نجوم، به تمامی برگزیدگان مقامهای اول و دوم هر سوژه، اشتراک یکساله ماهنامه نجوم و اشتراک یکساله ماهنامه دانشگر اهدا خواهد شد. همچنین به تمامی برگزیدگان (مقامهای اول تا سوم) رقابت دانشمند یک روزه کاسینی چه در رده ملی و چه در رده بین‌المللی، گواهی برگزیده شدن مقاله آنها در رقابت بین‌المللی دانشمند یک روزه کاسینی در ایران، اهدا خواهد شد.

لینک مطلب

 

گزارش تصویری / مراسم اختتامیه المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک

مراسم اختتامیه المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک عصر دیروز با معرفی برگزیدگان خود در هتل المپیک به کار خود پایان داد.

رمضان محسن پور سرپرست وزارت آموزش و پرورش

غلامعلی حداد عادل

عکس / محسن رضایی

خبرگزاری مهر

برای مشاهده تصاویر بیشتر روی مجله تصویری باشگاه خبرنگاران جوان کلیک کنید.

اسامی مدال آوران ایران در المپیاد جهانی نجوم/ چین میزبان دوره چهارم شد

تیمهای الف و ب جمهوری اسلامی ایران در سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک در مجموع موفق به کسب چهار مدال طلا، چهار مدال نقره و یک مدال برنز شدند که بر این اساس تیم اصلی ایران در این رقابت علمی با کسب سه مدال طلا و دو مدال نقره در رده اول قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار مهر، پس از تیم الف ایران تیم هند توانست با کسب دو مدال طلا، دو مدال نقره و یک مدال برنز از نظر میزان مدالها در رده دوم قرار بگیرد.

تیم الف جمهوری اسلامی ایران

تیم الف ایران شامل مهرنوش شفیعی زاده آباده مدال طلا، حمیدرضا اکبری مدال طلا، شهاب الدین سرمشقی مدال طلا، شادی فرحزادی مدال نقره، رامیاد حدیدی مدال نقره را کسب کرده اند.

تیم ب جمهوری اسلامی

همچنین تیم ب ایران شامل نیما چرتاب سلطانی مدال طلا، نیلوفر نیلفروشان مدال نقره، علی علیاری مدال نقره و محسن رضایی زاده مدال برنز را کسب کرده اند.

میزبانی چهارمین دوره المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک به کشور چین رسیده است و پرچم میزبانی المپیاد از سوی جمهوری اسلامی ایران به چین تحویل داده شد.

خبرگزاری مهر

ایران به مقام اول المپیاد جهانی نجوم دست یافت

با کسب 7 مدال طلا ، نقره و برنز

ایران به مقام اول المپیاد جهانی نجوم دست یافت

جام جم آنلاین: تیم المپیاد دانش‌ آموزی نجوم و اختر فیزیک جمهوری اسلامی ایران با کسب چهار نشان طلا و دو مدال نقره و یک مدال برنز از لحاظ تعداد نشان‌ها به مقام اول سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک دست یافت.

به گزارش ایسنا ، بعد از ایران، تیم المپیاد نجوم هند با کسب دو نشان طلا، دو نشان نقره و یک نشان برنز به مقام دوم المپیاد دست یافت.

مراسم اختتامیه المپیاد و اعطای مدال‌ها، با حضور دکتر محسن پور ، سرپرست وزارت آموزش و پرورش، دکتر حداد عادل ، رییس کمیسون فرهنگی مجلس و رییس المپیاد جهانی نجوم در هتل المپیک پایان یافت.

چهارمین دوره المپیاد جهانی نجوم سال آینده در چین برگزار می‌شود.

سومین المپیاد بین‌المللی نجوم و اخترفیزیک از یکشنبه هفته گذشته با شرکت 20 تیم دانش‌آموزی از کشورهای «بلاروس»، «اندونزی»، «لهستان»، «بنگلادش»، «یونان»، «برزیل»، «لیتوانی»، «تایلند»، «سریلانکا»، «کره جنوبی»، «هند»، «کامبوج»، «اسلواکی»، «بولیوی»، «صربستان»، «رومانی»، «قزاقستان»، «چین»، «اکراین» و «ایران» در تهران برگزار شد.

تصاویر مربوط در جام جم آنلاین

نشانه‌های حیات در سیاره‌ای فراخورشیدی

برای دومین بار، پژوهشگران موفق شدند مولکول‌های آلی را در اطراف سیاره‌ای مشتری‌مانند و داغ در خارج از منظومه شمسی کشف کنند. این بدان معنی است که فراوانی مولکول‌های آلی و بنیان‌های اصلی حیات در جهان، بسیار بیشتر است و احتمالا حیات بسیار آسان‌تر شکل‌ می‌گیرد.

پژوهشگران ناسا توانستند در جایی بسیار دور از منظومه شمسی، مولکول‌های پایه حیات را در یک سیاره گازی داغ بیابند. این کشف، گامی رو به جلو برای منجمانی است که درتلاشند سیاراتی را که می‌توانند میزبان حیات باشند، مشخص کنند این سیاره تازه‌کشف شده قابل سکونت نیست، ولی مواد شیمیایی مشابهی دارد که، اگر در آینده در اطراف یک سیاره سنگی کشف شود، می‌تواند نشانه‌ای از وجود حیات باشد.

مارک سواین از پژوهشگران آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، جی.پی.ال در پاسادنای کالیفرنیا می‌گوید: «این دومین سیاره خارج از منظومه شمسی است که در آن آب، متان و دی‌اکسید کربن یافت شده، موادی که وجود آنها برای فرایندهای زیستی در سیارات قابل سکونت لازم است. کشف ترکیبات آلی در دو سیاره بیرون از منظومه شمسی، این احتمال را افزایش می‌دهد که سیاراتی که در آنها مولکول‌های لازم برای حیات وجود دارند، به تعداد بیشتر و حتی معمول‌تر در فضا وجود دارند».

سواین و پژوهشگران همکارش از اطلاعات دو رصدخانه مداری بزرگ ناسا یعنی تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی اسپیتزر برای بررسی سیارهHD 209458b استفاده کردند. این سیاره گازی داغ و عظیم‌الجثه از مشتری بزرگ‌تر است و به دور ستاره‌ای خورشید مانند در فاصله 150 سال نوری از زمین در صورت فلکی اسب بالدار (پگاسوس) می‌چرخد. یافته‌های جدید آنها، دومین کشف این گروه بعد از کشف دی‌اکسید کربن در اطراف یک سیاره گازی داغ و مشتری‌مانند است به نام HD 189733b است. مشاهدات پیشین هابل و اسپیتزر از آن سیاره، آب و بخار متان را نیز آشکار کرد.

این کشفیات با طیف‌سنجی انجام شد. در این روش، پرتوهای نور مریی از درون ابزاری منشورمانند عبور می‌کنند و به مولفه‌های تشکیل دهنده تجزیه می‌شوند. هر ماده شیمیایی بر طول‌موج‌های بخصوص و یکتایی از طیف نور مریی و فروسرخ تاثیر می‌گذارد و بدین‌سان، می‌توان با بررسی دقیق طیف، مواد مختلف شیمیایی تشکیل دهنده آن را آشکار کرد. اطلاعات دوربین فروسرخ نزدیک هابل و طیف‌سنج چند جسمی آن، وجود مولکول‌ها را نشان می‌دهد و اطلاعات نورسنج و طیف‌سنج فروسرخ اسپیتزر نیز مقدار آنها را معین می‌کند.

به گفته سواین: «این نشان می‌دهد که ما می‌توانیم مولکول‌های لازم برای فرایند‌های حیاتی را کشف کنیم». اکنون منجمان می‌توانند با مقایسه جو دو سیاره، به شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو سیاره هم‌دسته پی ببرند. برای مثال، مقادیر نسبی آب و دی‌اکسید کربن در دو سیاره مشابه است، ولی HD 209458b مقادیر بیشتری از متان به نسبت HD 189733b دارد. سواین می‌گوید: «مقدار زیاد متان چیزی را به ما نشان می‌دهد. این می‌تواند به این معنی باشد که چیز خاصی در ترکیبات تشکیل دهنده این سیاره وجود داشته است».

به گفته سواین، دیگر سیارات بزرگ داغ و مشتری مانند را نیز می‌توان با استفاده از امکانات موجود بررسی و با هم مقایسه نمود. این کار پایه و اساس نوعی تحلیل است که اخترشناسان باید انجام دهند تا در نهایت بتوانند فهرستی از سیارات سنگی زمین مانند تهیه کنند که در آنها، نشانه‌هایی از مواد آلی نشان‌گر حیات احتمالی وجود دارد.

انتظار می‌رود که ماموریت کپلر ناسا بتواند تعدادی از این دنیاهای جامد را کشف کند. این فضاپیما در سال جاری پرتاب شد، ولی به اعتقاد اخترشناسان ما دست‌کم یک دهه تا کشف حیات احتمالی روی چنین سیاراتی زمان لازم داریم.

به گفته سواین اگر زمانی چنین سیارات زمین مانندی در آینده کشف شوند، «کشف ترکیبات آلی الزاما به این معنی نخواهد بود که روی یک سیاره حیات وجود دارد، چرا که راه‌های دیگری نیز برای تولید چنین مولکول‌هایی وجود دارد. اگر ما مواد شیمیایی آلی را روی یک سیاره سنگی زمین مانند کشف کنیم، پس از آن خواهیم خواست تا به اندازه کافی در مورد آن سیاره بدانیم تا فرایندهای غیر زیستی را که ممکن است به حضور این مواد روی آن سیاره ختم شده باشند، حذف کنیم».

«این موارد آنقدر از ما دور هستند که نمی‌شود به آنجا کاوشگر فرستاد، در نتیجه تنها راهی که ما بتوانبم چیزی در مورد آنها بدانیم این است که تلسکوپ‌ها را روی آنها تنظیم کنیم. طیف‌سنجی، ابزاری بسیار قوی برای تعیین مواد شیمیایی و دینامیک آنها است».

این خصیصه تعاملی که در جی.پی.ال توسعه یافته، داستان کشف سیارات جدید بیرون منظومه شمسی را وارد مرحله تازه‌ای می‌کند، داستانی که با تفکرات فلاسفه باستانی آغاز شد و در نهایت به وضعیت کنونی مشاهدات و رصدهای فضایی توسط ماموریت‌های اسپیتزر و کپلر ناسا رسید. در طول زمان نقاط برجسته‌ای در فرهنگ، فناوری و علم وجود داشته‌اند که از جمله آنها، یک شمارنده سیارات خواهد بود که آهنگ کشف سیارات بیرونی را در طول زمان تعقیب می‌کند.

تلسکوپ فضایی هابل یک پروژه همکاری بین‌المللی بین ناسا و آژانس فضایی اروپا است و هدایت آن در مرکز فضایی گودارد در گرینبالت مریلند است، انستیتوی علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور مریلند عملیات علمی هابل را هدایت می‌کند. اتحادیه دانشگاه‌ها برای پژوهش‌های اخترشناسی، آئورا مستقر در واشینگتن، این انستیتو را برای ناسا مدیریت می‌کند.

جی.پی.ال ماموریت تلسکوپ فضایی اسپیتزر را برای ناسا مدیریت می‌کند. ماموریت‌های علمی در مرکز علمی اسپیتزر در کالتک (انستیتو فناوری کالیفرنیا در پاسادنا) هدایت می‌شود.

منبع:آسمان پارس

سومین المپیاد بین‌المللی نجوم و اخترفیزیک

سومین المپیاد بین‌المللی نجوم و اخترفیزیک از عصر یکشنبه با حضور 20 تیم دانش‌آموزی از سراسر جهان در تهران آغاز شد.

  مراسم افتتاحیه این المپیاد از ساعتی پیش با خیر مقدم و ارائه گزارش محسن جمالی، سرپرست باشگاه دانش پژوهان جوان(متولی المپیادهای علمی دانش‌آموزی در کشور) و سخنرانی سرپرست وزارت آموزش و پرورش، رییس المپیاد جهانی نجوم و دکتر ولایتی آغاز شد.

در این دوره از المپیاد جهانی نجوم تیم‌های دانش‌آموزی از کشورهای «بلاروس»، «اندونزی»، «لهستان»، «بنگلادش»، «یونان»، «برزیل»، «لیتوانی»، «تایلند»، «سریلانکا»، «کره جنوبی»، «هند»، «کامبوج»، «اسلواکی»، «بولیوی»، «صربستان»، «رومانی»، «قزاقستان»، «چین»، «اکراین» و «ایران» شرکت دارند.

 

سومین المپیاد بین‌المللی نجوم و اخترفیزیک از عصر یکشنبه با حضور 20 تیم دانش‌آموزی از سراسر جهان در تهران آغاز شد.

 مراسم افتتاحیه این المپیاد از ساعتی پیش با خیر مقدم و ارائه گزارش محسن جمالی، سرپرست باشگاه دانش پژوهان جوان(متولی المپیادهای علمی دانش‌آموزی در کشور) و سخنرانی سرپرست وزارت آموزش و پرورش، رییس المپیاد جهانی نجوم و دکتر ولایتی آغاز شد.

در این دوره از المپیاد جهانی نجوم تیم‌های دانش‌آموزی از کشورهای «بلاروس»، «اندونزی»، «لهستان»، «بنگلادش»، «یونان»، «برزیل»، «لیتوانی»، «تایلند»، «سریلانکا»، «کره جنوبی»، «هند»، «کامبوج»، «اسلواکی»، «بولیوی»، «صربستان»، «رومانی»، «قزاقستان»، «چین»، «اکراین» و «ایران» شرکت دارند.

حسین‌زاده، معاون باشگاه دانش پژوهان جوان و دبیر ستاد برگزاری سومین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک  اظهار کرد: المپیاد نجوم و اختر فیزیک شامل سه امتحان است. امتحان اول که امتحانی است تئوری به شکل کتبی برگزار می‌شود. دانش آموزان باید 15 سوال کوتاه و سه مساله تشریحی را که در قالب موضوعاتی چون مکانیک سماوی، نجوم کروی و اختر فیزیک طراحی شده، پاسخ دهند. این امتحان معمولا 60 درصد نمره کل را شامل می‌شود.

امتحان دوم نیز به صورت کتبی است و موضوع آن تحلیل داده‌های نجومی است. در این آزمون داده‌های نجومی که از رصدهای واقعی به دست آمده در اختیار دانش آموزان شرکت کننده هر تیم قرار می‌گیرد تا آنها را تحلیل و در مورد نتیجه آن بحث کنند. امتحان تحلیل داده‌ها 30 درصد نمرحثلشسعسه را دارد.

وی تصریح کرد: امتحان سوم، امتحان رصد است که در این بخش همه دانش آموزان با استفاده از تلسکوپ آسمان را رصد می‌کنند و به سوالاتی که در این زمینه پرسیده می‌شود، پاسخ می‌دهند. امتحان رصد معمولا 10 درصد نمره نهایی را به خود اختصاص می‌دهد.

به گفته حسین زاده، دانش آموزان در طول 10 روز برگزاری المپیاد علاوه بر شرکت در آزمون‌ها در مجموعه برنامه‌های جانبی و فوق برنامه نیز حضور دارند.

معاون باشگاه دانش پژوهان جوان درباره روند برگزاری المپیاد گفت: پس از برگزاری مراسم افتتاحیه در عصر یکشنبه، روز دوشنبه جلسه‌ای برای تنظیم نهایی سوالات المپیاد با حضور تمامی ناظران برگزار شده و رقابت‌ها از روز سه‌شنبه با برگزاری آزمون نظری آغاز می‌شود.

المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک (IOAA) که امسال «سومین دوره آن با ساختار جدید» در تهران برگزار می‌شود مسابقه ای بین المللی در نجوم و اخترفیزیک است که در سطح دانش‌آموزان دبیرستانی برگزار می‌شود.

این مسابقه سال‌ها قبل بین دانش آموزان جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی برگزار می شده و در سال 1996 اولین المپیاد جهانی نجوم - با ساختار قدیمی آن - به شکل یک مسابقه بین المللی بین دو کشور روسیه و سوئد برگزار شد و از آن تاریخ به بعد این المپیاد همه ساله در یکی از کشورهای جهان برگزار شده است.

دومین المپیاد سال بعد در روسیه و با حضور چهار کشور، المپیاد سوم در روسیه همانند سال قبل و با حضور چهار کشور، المپیاد چهارم به میزبانی اوکراین و با حضور هفت تیم از کشورهای بلوک شرق، المپیاد پنجم به میزبانی روسیه و با حضور هشت تیم، المپیاد ششم به میزبانی اوکراین و با حضور 9 تیم از کشورهای جهان، المپیاد هفتم به میزبانی روسیه و با حضور 12 تیم، المپیاد هشتم به میزبانی سوئد و با حضور 14 تیم از کشورهای جهان از جمله ایران برگزار شده است.

همچنین ازاین سال به بعد همه ساله تیم ملی المپیاد نجوم ایران دراین مسابقات شرکت کرده است.

المپیاد نهم به میزبانی روسیه و با حضور 18 کشور از کشورهای جهان، المپیاد دهم به میزبانی کشور چین و با حضور 15کشور، المپیاد یازدهم به میزبانی کشور هند و با حضور 16 کشور، المپیاد دوازدهم به میزبانی کشور اوکراین و با حضور 22 کشور برگزار شده است.

در این دوره از مسابقات تیم ملی جمهوری اسلامی ایران با کسب سه مدال طلا و پنج مدال نقره مقام اول جهان را در رده سنی 17 سال کسب کرد.

همچنین در این دوره از مسابقات اساسنامه المپیاد جهانی دستخوش تغییراتی گسترده اعم از ویژگی‌های سنی دانش‌آموزان، نوع آزمون‌ها و همچنین زبان رسمی المپیاد شد و همزمان با دوره دوازدهم، اولین دوره جدید با عنوان المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک با قوانین جدید و به طور آزمایشی در کشور تایلند برگزار شد که کشورمان درسال 2007 دو تیم به این مسابقات اعزام کرد که دردوره جدید این المپیاد موفق به کسب یک مدال طلا و چهار مدال برنز شد.

دومین المپیاد نجوم و اخترفیزیک در سال 2008 در کشور اندونزی و با حضور 24 کشور و با حضور پنج نفر از دانش آموزان کشورمان در باندونگ اندونزی برگزار شد. سومین المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیک نیز در سال 2009 از 17 تا 26 اکتبر در تهران برگزار می‌شود.

 در این رویداد علمی که با سال جهانی نجوم نیز تقارن دارد، 20 کشور جهان حضور دارند.

ستاره پارسی