ارسال کارت پستال به همسایگان فضایی
چهارشنبه, ۵ تیر ۱۳۹۲، ۱۲:۱۴ ق.ظ
به گفته جیسون سیلوا، مجری برنامه بازی‌های مغز کانال نشنال جئوگرافیک، این سیگنال در 19 ساعت به جایی دورتر از مسافتی که فضاپیمای وویجر در 40 سال طی کرده، خواهد رسید.
دانشمندان مطمئن نیستند که ستاره کوتوله قرمز گلیزه 526 که به عنوان هدف این پروژه انتخاب شده، میزبان سیارات فراخورشیدی دارای جمعیت موجودات بیگانه باشد اما جاکوب هاک میسرا، افسر ارشد علمی پروژه سیگنال تنها بر این تصور است که ممکن است این سیستم از حیات برخوردار باشد.
گلیزه 526 در فهرست منظومه‌های قابل سکونت نزدیک قرار گرفته است.
مقامات این پروژه محدودیتی برای پیام های ارسالی کاربرانشان به فضا قرار نداده‌اند و اولین پیام رایگان است اما برای الصاق عکس یا موارد دیگر باید هزینه‌ای پرداخت شود.
کارشناسان بر این تصورند که این نوع ارسال پیام بورد آزاد از انتقالات دیگر که به جهان انجام شده، خطرناکتر نیست. علائم راداری و جریانات الکترومغناطیسی تلفنهای همراه و دستگاههای دیگر همچنین به ارسال اطلاعات به سیارات دور می‌پردازند.
این پروژه از ایستگاه زمین جیمزبورگ که یک دیش رادیویی ساخته شده در سال 1968 در مرکز کالیفرنیا بوده، برای ارسال پیامها به فضای بیرونی استفاده کرده است. این شرکت قرارداد اجاره 30 ساله این آنتن را در اختیار دارد.
پروژه سیگنال به طور مداوم تنها دو پرتوی متفاوت اطلاعات را به سوی ستاره بیگانه ارسال می‌کند. یکی از این پرتوها پیام‌های کاربران را ارسال می‌کند و دیگری دارای یک پیام خطابی رمز دودویی است که اطلاعاتی در مورد موقعیت زمین در کهکشان، اتم هیدروژن و دیگر اطلاعات در مورد سیاره را به همراه دارد.
پیام‌های خطابی قدرتمندتر ناظران بیگانه را به دیگر پیام ها ارجاع خواهند داد.
دانشمندان و سازمان‌های دیگر تلاش کرده‌اند تا پیام‌هایی را به موجودات هوشمند احتمالی در جهان ارسال کنند. یکی از قوی‌ترین تلاش‌ها به عنوان پیام آرسیبو مشهور بوده که یک سیگنال راداری ارسال شده به خوشه ستاره‌یی M13 در فاصله 25 هزار سال نوری است.
پرتوهای سیگنال تنها از پیام آرسیبو که از رصدخانه قدرتمندی در پورتوریکو ارسال شده، ضعیف‌تر هستند اما پیام‌های این شرکت به منطقه نزدیکتری از جهان ارسال شده‌اند.
دانشمندان مطمئن نیستند که ستاره کوتوله قرمز گلیزه 526 که به عنوان هدف این پروژه انتخاب شده، میزبان سیارات فراخورشیدی دارای جمعیت موجودات بیگانه باشد اما جاکوب هاک میسرا، افسر ارشد علمی پروژه سیگنال تنها بر این تصور است که ممکن است این سیستم از حیات برخوردار باشد.
گلیزه 526 در فهرست منظومه‌های قابل سکونت نزدیک قرار گرفته است.
مقامات این پروژه محدودیتی برای پیام های ارسالی کاربرانشان به فضا قرار نداده‌اند و اولین پیام رایگان است اما برای الصاق عکس یا موارد دیگر باید هزینه‌ای پرداخت شود.
کارشناسان بر این تصورند که این نوع ارسال پیام بورد آزاد از انتقالات دیگر که به جهان انجام شده، خطرناکتر نیست. علائم راداری و جریانات الکترومغناطیسی تلفنهای همراه و دستگاههای دیگر همچنین به ارسال اطلاعات به سیارات دور می‌پردازند.
این پروژه از ایستگاه زمین جیمزبورگ که یک دیش رادیویی ساخته شده در سال 1968 در مرکز کالیفرنیا بوده، برای ارسال پیامها به فضای بیرونی استفاده کرده است. این شرکت قرارداد اجاره 30 ساله این آنتن را در اختیار دارد.
پروژه سیگنال به طور مداوم تنها دو پرتوی متفاوت اطلاعات را به سوی ستاره بیگانه ارسال می‌کند. یکی از این پرتوها پیام‌های کاربران را ارسال می‌کند و دیگری دارای یک پیام خطابی رمز دودویی است که اطلاعاتی در مورد موقعیت زمین در کهکشان، اتم هیدروژن و دیگر اطلاعات در مورد سیاره را به همراه دارد.
پیام‌های خطابی قدرتمندتر ناظران بیگانه را به دیگر پیام ها ارجاع خواهند داد.
دانشمندان و سازمان‌های دیگر تلاش کرده‌اند تا پیام‌هایی را به موجودات هوشمند احتمالی در جهان ارسال کنند. یکی از قوی‌ترین تلاش‌ها به عنوان پیام آرسیبو مشهور بوده که یک سیگنال راداری ارسال شده به خوشه ستاره‌یی M13 در فاصله 25 هزار سال نوری است.
پرتوهای سیگنال تنها از پیام آرسیبو که از رصدخانه قدرتمندی در پورتوریکو ارسال شده، ضعیف‌تر هستند اما پیام‌های این شرکت به منطقه نزدیکتری از جهان ارسال شده‌اند.
کنجکاو
- ۹۲/۰۴/۰۵