هلال ماه سحرگاه
این عکس رو سحرگاه آخرین روزهای ماه رمضان گرفتم مربوط میشه به سال 89 . بعدها حس کردم یادآور این آیه از قرآن هستش ... حس خوبی بهم میده امیدوارم که خوش تون بیاد .
- ۴ دیدگاه
- ۱۰ ارديبهشت ۹۳ ، ۰۰:۲۴
این عکس رو سحرگاه آخرین روزهای ماه رمضان گرفتم مربوط میشه به سال 89 . بعدها حس کردم یادآور این آیه از قرآن هستش ... حس خوبی بهم میده امیدوارم که خوش تون بیاد .
از سیاره زمین، ما جفت کهکشانی را می بینیم که با نام آرپ 81 شناخته شده است، که تقریبا 100 میلیون سال بعد از برخورد نزدیکشان را ما الان می بینیم. این منطقه تشکیل ستاره ایی که توسط تعامل گرانشی دو طرفه در حین برخورد بهم ریخته شده با جزییات در این تصویر ترکیبی رنگی دیده می شود و رگه های از و گردوغبار هم در آن دیده می شود و حدود 200هزار سال نوری یا حتی بیشتر گستردگی دارد. NGC6622 و NGC6621، کهکشان هایی تقریبا هم اندازه هستند که با کهکشان بزرگ دیری در آینده دور ادغام می شوند.این کهکشان ها در صورت فلکی اژدها و در فاصله 280 میلیون سال نوری ازما قرار دارند.
آژانس فضایی اروپا اولین ماهواره از مجموع شش ماهواره ی در نظر گرفته شده برای نظارت بر وضعیت زمین را به فضا ارسال کرد .
پنجگانهی استفان نخستین گروه کهکشان به هم پیوسته است. در این تصویر قابل توجه که با دادههایی از بایگانی هابل و تلسکوپ سابورو در قلهی مونا کیا به دست آمده، می توانید به وضوح آن را ببینید. کهکشانهای پنجگانه در مرکز تصویر مجتمع شدهاند، اما در واقع فقط چهار تا از این پنج کهکشان در این رقص کیهانی به هم قفل شدهاند.
در قلب سحابی روزتا خوشه باز ستاره ایی قرار دارد که به سحابی نور می بخشد. ستاره هایNGC2244 از گازهای اطراف و تنها چندین میلیون سال پیش تشکیل شده اند. تصویر بالا که در ژانویه و با استفاده از نوردهی های چندگانه و در رنگ های خیلی خاص سولفور(سایه قرمز)هیدروژن(سبز) و اکسیژن (آبی) گرفته شده است، منطقه مرکزی را با جزییاتی بی نظیر به تصویر کشیده است. باد داغِ ذرات به صورت خطوطی از ستاره های خوشه دیده می شوند و باعث ایجاد رشته هایی غباری وگازی می شوند که به آرامی از مرکز کهکشان در حال تخلیه هستند. مرکزسحابی روزتا در حدود 50 سال نوری طول دارد و در فاصله حدود 4500 سال نوری از ما قرار دارد و با دوربین دوچشمی و در سمت صورت فلکی تکشاخ دیده می شود.
این دو کهکشان در صورت فلکی کلاغ قرار دارند و در این عکس آخرین وضعیت آن را مشاهده می کنید. وقتی دو کهکشان با هم برخورد می کنند، ستاره هایی که تشکیل دهنده آنها هستند، معمولا با هم برخورد نمی کنند. علت آن این است اکثر فضای درون کهکشان ها خالی است، و ستاره ها تنها مقدار کمی از اسن فضا را اشغال کرده اند. برخورد دو کهکشان می تواند پروسه ایی آهسته و چند میلیون ساله باشد و در طی آن گردو غبار و گاز دو کهکشان با هم در برخوردند. در این برخورد، ستون های غباری از ابرهای مولکولی در طی برخورد کهکشانی متراکم شده، و باعث تولد سریع میلیون ها ستاره می گردد که برخی از آنها به صورت گرانشی به هم متصل شده و خوشه های ستاره ایی را خلق می کنند.
Image Credit & Copyright: Michael Miller
گازهای گسترده درخشان و گردو غبار میان ستاره ایی، برای ساکنان سیاره زمین، تداعی گر چهره پرنده مرغ دریایی هستند و بر همین اساس نام این سحابی، مرغ دریایی گذاشته شدهاست. این نمای پرنده کیهانی حدود 6/1 درجه در طول صفحه کهکشان راه شیری را پوشش می دهد ، در نزدیکی ستاره سیروس، ستاره آلفای صورت فلکی ... قرار دراد. مسلما، این منطقه شامل اجسامی دیگری هم هست: NGC2327، یک منطقه فشرده و گردوغباریِ انتشاری با ستاره های چگال که سر این پرنده کیهانی را شکل داده است. ابرهای گردو غباری و گازی که درخشش قرمزِ هیدروژن اتمی درآن غالب است با ستاره های روشن جوانش بیش از 100سال نوری پهنا درارد و در فاصله 3800سال نوری قرار دارد.